.Η ζωή ως απόρροια άλλων ζωών. του Γιάννη Μακριδάκη

Ώρες ώρες, κυρίως όποτε απογοητεύομαι που με βάζει κάτω η γη, σκέφτομαι πως ίσως να μην ήταν κι άσχημα να ζω ξανά στην πόλη. Να είμαι συγγραφέας που βγάζει χρήματα και πηγαίνει σούπερ μάρκετ, που τον καλούν και που πηγαίνει στις εκδηλώσεις, να πηγαίνω επίσης σε όποιες ακόμα εκδηλώσεις μ’ αρέσουν ακάλεστος και, κυρίως, να ζω και πάλι όπως παλιά, δίχως καμία ευθύνη της ζωής μου, ανάμεσα σε ομοίως απαλλαγμένους από πρωτογενείς ευθύνες “πολιτισμένους ανθρώπους”, με μόνο μας μέλημα “να περνάμε καλά”. Σκέφτομαι κάτι τέτοιες στιγμές απογοήτευσης που πηγάζουν από την δυσκολία να ζήσεις ...περισσότερα »

.Ο Ανδρέας και οι άλλοι

Στην ιστορία* της μεταπολεμικής Ελλάδας κατέχει ξεχωριστή θέση ο Ανδρέας Παπανδρέου, όχι μόνο διότι κατάφερε να ενώσει τη Δημοκρατική Παράταξη και να την οδηγήσει στην εξουσία, αλλά πρωτίστως γιατί σφράγισε με τις επιλογές του την πορεία του τόπου. 

Σε έναν άτυπο διάλογο συνεννόησης με τον ηγέτη της άλλης πλευράς, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο Ανδρέας συνέβαλε αποφασιστικά στην εδραίωση της Δημοκρατίας και την απελευθέρωση της χώρας από τα μετεμφυλιακά κατάλοιπα. Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ το 1974 δεν δέχθηκε να... κληρονομήσει την Ενωση Κέντρου όπως περίμενε το κατεστημένο της εποχής κα...περισσότερα »

.Να μάθουμε να λέμε σε κάποιους όχι, ειδικά στους πλαστούς

*H Ελλάδα δουλεύει με αξιώματα,* με πολιτικούς μύθους που ακόμα και αν διαψεύδονται στην πράξη, παραμένουν ισχυροί. Ένας από αυτούς είναι η ανάγκη της αριστερής διακυβέρνησης, έστω και αν η «Αριστερά» δεν έχει διατυπώσει κανένα ρεαλιστικό σχέδιο ανάπτυξης. Ένας άλλος ακόμα πιο μύθος είναι και η αναγκαιότητα της μεγάλης κεντροαριστεράς. Που μάλιστα δεν γίνεται να συγκροτηθεί χωρίς το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Γιατί; Γιατί έτσι. Τώρα πως γίνεται δύο κόμματα του παλιού πολιτικού συστήματος με 8,02% και 1,20% στις ευρωεκλογές, να δημιουργήσουν κάτι μεγάλο, χωρίς να αλλάξουν το πολιτικό... περισσότερα »

.Δημαρ: ώρα 0

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών της Περασμένης Κυριακής ήταν συντριπτικό για την Δημαρ και την ηγετική της ομάδα. 8 στους 10 ψηφοφόρους της σε σχέση με την εκλογική αναμέτρηση του Ιουνίου του 2012 την εγκατέλειψαν θέτοντας σε αμφισβήτηση ακόμη και την πολιτική της ύπαρξη με το ποσοστό του 1.2%. 

Αν ανατρέξουμε στην ιδρυτική της διακήρυξη του 2010 όπου επιχείρησε να δώσει με την παρουσία της το πολιτικό της στίγμα θα διαβάσουμε πως έθετε δύο στόχους. Α. την παρουσία και συμβολή της ως κυβερνώσα αριστερά. Β. την ανασυγκρότηση της ευρύτερης αριστεράς και την σύγκλιση με δυνάμεις ευρύτερ...περισσότερα »

.Δεκατρία χρόνια μετά...

Το καλό είναι ότι πολλοί στην Ελλάδα κατανόησαν ότι «ευτυχώς δεν γίναμε Αργεντινή». Το ακόμη καλύτερο είναι ότι άρχισαν να το κατανοούν και στον ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά μετά τον διακανονισμό στον οποίο κατέληξε προχθές η λατινοαμερικανική αυτή χώρα με τους πιστωτές της, της «Λέσχης των Παρισίων», για την αποπληρωμή του χρέους της ύψους 9,7 δισ. δολαρίων σε χρονοδιάγραμμα πέντε ετών. 

Αυτό είναι χρέος το οποίο από το 2001 η Αργεντινή νόμιζε ότι θα σβήσει. Εγιναν πολλά από τότε (διευθέτηση μέρους του χρέους, κατασχέσεις περιουσιακών της στοιχείων στο εξωτερικό κ.ά.), αλλά η χώρα τώρα μάλλον ... περισσότερα »